Urtica urens

Urtica urens L.

Pokrzywa żegawka

Urticaceae – Pokrzywowate (TM)

POCHODZENIE I OPIS

Pokrzywa żegawka, nazywana również pokrzywą małą, należy do rodziny Pokrzywowatych. Jest niewielką rośliną jednoroczną szeroko rozpowszechnioną na wsiach, ciemnozieloną, o karbowanych i ząbkowanych liściach pokrytych licznymi sztywnymi włoskami, wydzielającymi podrażniający płyn.

Pranalewka jest przygotowywana z całej kwitnącej rośliny i zawiera:

– kwas mrówkowy i kwas octowy o działaniu moczopędnym i przeciwdnawym

– chlorofil o działaniu przeciwmiażdżycowym

– histaminę, acetylocholinę i serotoninę, które działają przeciwreumatycznie, ale przede wszystkim są odpowiedzialne za wywoływanie przez roślinę podrażnień.

Należy również wspomnieć o słabo zaznaczonych właściwościach alergizujących pokrzywy.

Pokrzywę stosowano w alopatii ze względu na jej właściwości hemostatyczne, moczopędne i drażniąco-odciągające. Niedawno przeprowadzone badania⁶¹ wykazały jej skuteczność w leczeniu objawów czynnościowych w przebiegu gruczolaka gruczołu krokowego (dotyczy to właściwości leczniczych korzenia – przyp. tłum.).

DZIAŁANIE OGÓLNE

Związane jest bezpośrednio z substancjami zawartymi w roślinie, która – jak to potwierdzają doświadczalne badania patogenetyczne i obserwacje kliniczne – wykazuje działanie w przypadku:

– zmian pokrzywkowych, u podłoża których leżą mechanizmy alergiczne lub cholinergiczne i które charakteryzują się:

• • obrzękiem z towarzyszącym uczuciem pieczenia, kłucia i gorąca
• • trudnym do zniesienia świądem
• • pogorszeniem pod wpływem wody i zimnych okładów – w odróżnieniu od Apis mellifica

– dolegliwości reumatycznych, głównie w przebiegu dny, charakteryzujących się roczną okresowością i obrzękiem zmniejszającym się pod wpływem ciepła

– oraz dodatkowo w stanach zapalnych piersi i osłabienia laktacji (Sieffert G.: Formulaire de thérapeutique positive). 

PODSTAWOWE WSKAZANIA KLINICZNE I DAWKOWANIE

▲ Pokrzywka pochodzenia pokarmowego, toksycznego, alergicznego, jatrogenna lub kontaktowa.

▲ Świąd nasilający się pod wpływem kontaktu z wodą, bez względu na jego etiologię. Urtica urens należy stosować w rozcieńczeniu 5 CH, pięć granulek trzy do sześciu razy dziennie i wraz z poprawą podawać w dłuższych odstępach czasu.

▲ Ostre lub przewlekłe bóle reumatyczne, u podłoża których leży dna moczanowa. Lek należy podawać po dwadzieścia kropli w rozcieńczeniu 6 DH, dwa razy dziennie.

▲ Brak pokarmu po porodzie.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

⁶¹  Belaiche P., Lievoult O., Contribution au traitement des troubles fonctionnels de l’adénome de la prostate par l’extrait fluide de racine d’Urtica urens/dioica, Phytotherapy, 1989, nr 29, s. 11-18.

Zdjęcie/źródło:

https://abchomeopathy.com/r.php/Urt-u