Aethusa cynapium L.
Blekot pospolity
Umbelliferae (Apiaceae) – Baldaszkowate (Selerowate)
(TM)
POCHODZENIE I OPIS
Aethusa cynapium L., blekot pospolity, nazywany również „rzekomą pietruszką”, jest rośliną jednoroczną, należącą do rodziny Baldaszkowatych.
Pranalewka, z której przygotowywane są kolejne rozcieńczenia, jest otrzymywana w wyniku maceracji alkoholem całej świeżej rośliny zbieranej pod koniec kwitnienia. W skład blekotu pospolitego wchodzą następujące główne związki aktywne:
DZIAŁANIE OGÓLNE
Uważa się, że spożycie blekotu pospolitego w wyniku pomylenia go ze zwykłą pietruszką prowadzi do ciężkiego zatrucia charakteryzującego się zmianami w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, znacznym osłabieniem, sennością i drgawkami w przebiegu ciężkich zaburzeń żołądkowo- jelitowych. Obraz zatrucia stał się źródłem opisu działania patogenetycznego opublikowanego najpierw przez T. F. Allena (The Encyclopedia of pure materia medica, t.1), a następnie Heringa (The guiding symptoms of our materia medica). Wydaje się jednak, że objawy zatrucia przypisywane tej roślinie wynikają z błędnej jej identyfikacji, ponieważ blekot pospolity jest prawie nieszkodliwy.
Powtórne badania przeprowadzone w 1987 r. przez T. F. Allena nie potwierdziły ostrości wcześniej opisany objawów.
Według Towera i Tutona pranalewka może zawierać jedynie niewielkie ilości alkaloidu lotnego o właściwościach podobnych do cykutyny, które nie mogą wywołać objawów zatrucia. Jednakże badania doświadczalne przeprowadzone na śwince morskiej (Lemesle, 1923) pozwoliły wykazać niepodważalną toksyczność dużych dawek tego alkaloidu w przypadku świnki morskiej, w przeciwieństwie do innych gatunków ssaków. Tę zmienność reakcji można zaobserwować również u człowieka, zwłaszcza u tzw. osób dobrze reagujących, w przebiegu badań nad działaniem patogenetycznym.
Obserwowane objawy pokrywają się ze zróżnicowanymi objawami opisanymi na podstawie ostatnich badań przeprowadzonych przez T. F. Allena i jego współpracowników (The Encyclopedia of pure materia medica, t.9), co potwierdzają obserwacje kliniczne.
Aethusa cynapium działa w obrębie:
OBJAWY ZE STRONY PRZEWODU POKARMOWEGO
OBJAWY NEUROLOGICZNE
OBJAWY CHARAKTERYSTYCZNE
POGORSZENIE
CZYNNIKI ETIOLOGICZNE
Aethusa cynapium znajduje zastosowanie przede wszystkim w następujących wskazaniach:
PODSTAWOWE WSKAZANIA KLINICZNE I DAWKOWANIE
▲ Zaburzenia żołądkowo- jelitowe u niemowląt, włącznie z zespołem objawów przypominających cholerę:
Lek należy przepisywać w rozcieńczeniu 5 CH, rozpuszczając pięć granulek w jednej łyżce wody mineralnej. Zaleca się podawanie leku przed każdym posiłkiem. W przypadku wystąpienia drgawek lek należy przepisać w wyższym rozcieńczeniu (15 lub 30 CH).
▲ Nieprzestrzeganie diety (stałe podjadanie między posiłkami prowadzące do objawów niestrawności).
Lek należy podawać w rozcieńczeniu 9 lub 15 CH, raz lub dwa razy dziennie.
▲ Zaburzenia uwagi lub pamięci u dzieci niespokojnych, z niedoborem masy ciała i wzrostu, które mają skłonność do częstych wymiotów i/ lub biegunek.
Lek należy przepisywać w rozcieńczeniu 9 lub 15 CH, jedną dawkę dziennie lub trzy razy w tygodniu.