Aconitum napellus

ACONITUM NAPELLUS

Aconitum napellus L.

Ranunculaceae- Jaskrowate  

(1CH)

POCHODZENIE I OPIS

Roślina ta należy do rodziny jaskrowatych. W jej korzeniu występuje akonityna, będąca szczególnie toksycznym alkaloidem.

Pranalewkę przygotowuje się z całej rośliny, zbieranej pod koniec okresu kwitnienia. Zawiera ona również tyra minę i dopaminę.

Akonityna wykazuje:

• działanie przeciwbólowe,
• zapobiega występowaniu dny,
• zmniejsza objawy przekrwienia w obrębie układu oddechowego.

DZIAŁANIE OGÓLNE

TOKSYKOLOGIA

Dawka letalna jest bardzo bliska dawce terapeutycznej. Powoduje wystąpienie zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego, objawów neurologicznych, kardiologicznych, prowadzących do śmierci w wyniku zapaści. Należą do nich:

• Uczucie kłucia i drętwienia warg, języka, a następnie twarzy i kończyn.
• Niepokój, zawroty głowy, osłabienie siły mięśniowej, wyczerpanie.
• Spadek ciepłoty ciała w wyniku działania na ośrodki umiejscowione w opuszczce rdzenia.
• Zaburzenia rytmu z nadpobudliwością komorową.

Przeprowadzone doświadczenia[1] na izolowanym sercu węgorza i szczura wykazały regulacyjny wpływ Aconitum 9 CH w zatruciu akonityną lub werwtryną, będącymi związkami o podobnym działaniu. Badania te pozwoliły również ustalić:

• inwersję efektów w zależności od dawki (10^-5 do 10^-7 mola)
• występowanie „dziury” w aktywności farmakologicznej (w rozcieńczeniu 10^-10 mola)
• brak bezpośrednich objawów zatrucia po zastosowaniu wysokich rozcieńczeń (zjawisko to było obserwowane za każdym razem we wszystkich dotychczas przeprowadzonych badaniach doświadczalnych).

FARMAKOLOGIA

W małych dawkach terapeutycznych akonityna działa na zakończenia nerwowe, a zwłaszcza na zakończenia nerwu trójdzielnego. Nasila wydzielanie śliny i potu.

BADANIA PATOGENETYCZNE

Badania nad działaniem patogenetycznym potwierdziły charakterystyczne tropizmy Aconitum napellus oraz pozwoliły określić:

• objawy ze strony układu nerwowego
• objawy ze strony układu krążenia
• przebieg stanu gorączkowego.

Wspólnym mianownikiem wszystkich objawów jest nagłość ich występowania oraz szczególne nasilenie.

OBJAWY ZE STRONY UKŁADU NERWOWEGO

• Silne nerwobóle, dotyczące zwłaszcza nerwu trójdzielnego, z towarzyszącym uczuciem mrowienia, drętwienia.
• Kolki w obrębie przewodu pokarmowego.
• Uogólniona nadpobudliwość z towarzyszącym niepokojem, pobudzeniem, lękiem przed śmiercią wywołanym szczególnym nasileniem objawów zatrucia i dolegliwości bólowych.

OBJAWY ZE STRONY UKŁADU KRĄŻENIA

• Tachykardia z twardym, napiętym tętnem i zaczerwienieniem twarzy.
• Nadciśnienie tętnicze.
• Możliwość wystąpienia krwotoku czerwoną, błyszczącą krwią.

Wszystkim tym objawom towarzyszy niepokój i lęk przed nagłą śmiercią.

STAN GORĄCZKOWY

• Nagłe wystąpienie gorączki, której towarzyszą objawy wymienione poniżej:
• tachykardia, piekąca, sucha, zaczerwieniona skóra
• silne pragnienie dużych ilości zimnej wody
• pobudzenie lękowe.

OBJAWY CHARAKTERYSTYCZNE

• ODCZUCIA
• Ostre, trudne to zniesienia bóle, głownie o typie nerwobólu.
• Uczucie drętwienia i mrowienia.
• MODALNOŚCI

POGORSZENIE

• pod wpływem nagłego, silnego zimna
• około północy.

POPRAWA

• po wystąpieniu potów (w ostrych stanach gorączkowych).
• OBJAWY TOWARZYSZĄCE

W  stanach gorączkowych obserwuje się:

• Suchą, zaczerwienioną, nadmiernie ciepłą skórę. Podczas przyjmowania pozycji siedzącej na twarzy występują objawy o podłożu naczynioruchowym.
• Silne pragnienie, dużych ilości zimnej wody, pieczenie dłoni.

We wszystkich tych przypadkach obserwuje się:

• Znacznego stopnia niepokój wywołany silny bólem lub objawami ogólnymi.

CZYNNIKI ETIOLOGICZNE

Obserwowane w przeprowadzonych badaniach występowanie nasilonych i nagłych objawów czynnościowych może odpowiadać tym okolicznościom i czynnikom etiologicznym, pod wpływem których dochodzi do nagłego pojawienia się objawów ze strony układu krążenia            i układu nerwowego. Wskazaniem do podania Aconitum napellus SA zatem te sytuacje,               w wyniku których obserwuje się nagłe wystąpienie zespołu objawów czynnościowych. Do okoliczności takich należą:

• Nagłe zmiany temperatury (nagłe oziębienie, skok do lodowatej wody lub przegrzanie)
• przestraszenie się
• nagły wzrost ciśnienia tętniczego krwi.

TYP WRAŻLIWY

Te szczególnie nasilone, nagle występujące i łatwe do zaobserwowania objawy najczęściej dotyczą:

• osób pełnych wigoru, krzepkich
• najczęściej młodych, cieszących się ogólnym dobrym stanem zdrowia, co może tłumaczyć występowanie tak silnego niepokoju i leku przed śmiercią, stanowiących swoistą odpowiedź na toczący się proces chorobowy.

PODSTAWOWE WSKAZANIA KLINICZNE I DAWKOWANIE

Zgodnie z prawem podobieństwa wskazania kliniczne dotyczą tych dolegliwości, które wynikają z działania patogenetycznego leku.

• WSKAZANIA NEUROLOGICZNE
• Nerwobóle występujące po gwałtownym wyziębieniu; dotyczy to przede wszystkim nerwobólu nerwu trójdzielnego.
• Nerwobóle bez względu na ich umiejscowienie, pod warunkiem, że dolegliwości bólowe wystąpiły lub nasiliły się pod wpływem zimna oraz towarzyszą im mrowienia i drętwienia. Lek ten daje najlepsze efekty w wysokich rozcieńczeniach (15 lub 30 CH), podawane po pięć granulek dwa do sześciu razy dziennie, w zależności od nasilenia objawów.
• WSKAZANIA DOTYCZĄCE UKŁADU KRĄŻENIA

Wszystkie objawy ze strony układu krążenia, którym towarzyszy pobudzenie, niepokój, a nawet lęk przed nagłą śmiercią, mogą stanowić wskazanie do podania Aconitum. W szczególności należy jednak wymienić następujące wskazania kliniczne:

• Wzrost ciśnienia tętniczego przebiegający z tachykardią, napiętym tętnem, bólami głowy o podłożu przekrwiennym, zaczerwienioną i gorącą twarzą. Wszystkie powyższe objawy mogą sugerować wystąpienie udaru mózgowego.
• Napadowa tachykardia (w związku z gwałtownym oziębieniem lub przestrachem).
• Napady duszności (zwłaszcza gdy duszność jest wywołana przeszywającym zimnem), którym towarzyszy śmiertelny lęk, uczucie ucisku w klatce piersiowej, parestezje lewego ramienia.
• Krwotoki pochodzenia tętniczego; krew jest czerwona, ciepła i błyszcząca.

We wszystkich powyższych wskazaniach Aconitum należy stosować w rozcieńczeniu 9 lub 15 CH, dwa do czterech razy dziennie.

• OSTRE STANY GORĄCZKOWE
• Wszystkie ostre stany gorączkowe bez względu na postawione rozpoznanie i etiologię (bakteryjną, wirusową, termiczną), pod warunkiem że objawy występujące u pacjenta odpowiadają charakterystycznemu obrazowi działania patogenetycznego Aconitum:
• zapalenia gardła, anginy
• zapalenie krtani z kaszlem błoniczym ++ (występującym około północy)
• biegunka z zielonkawym stolcem i kolkami o podłożu spastycznym (po nagłym oziębieniu).

▲ Przegrzanie, udar słoneczny z zaczerwienioną, suchą skórą (wystąpienie potów jest wskazaniem do podania Belladonna).

W wyżej wymienionych wskazaniach Aconitum należy podawać w rozcieńczeniu 9 lub 15 CH, w zależności od stopnia podobieństwa, dwa do czterech razy w ciągu dnia, w zależności od nasilenia objawów.

• POZOSTAŁE WSKAZANIA

▲ Wtórny brak miesiączki w następstwie przestrachu lub nagłego oziębienia. W tych konkretnych przypadkach dobre efekty uzyskuje się przepisując Aconitum w dawkach stopniowanych:

• jedną dawkę w rozcieńczeniu 9 CH pierwszego dnia
• jedną dawkę w rozcieńczeniu 15 CH drugiego dnia
• jedną dawkę w rozcieńczeniu 30 CH trzeciego dnia. 

 

[1] Pennec J. P., Aubin M., Effects of aconitine and Veratrine on the isolated perfused heart of the common (Anguilla Anguilla), comp. Biochem. Physiol., 1984, nr 776, s. 367- 369.

 

 

 

Źródło: Homeopatyczna materia medica - D. Demarque , J. Jouanny, B. Poitevin, Y. Saint - Jean